Watervliegen in Polen

SPLASH AND GO’S IN POLSKA

(Vliegtocht Seppe – Zerniki – Seppe op 27/28 mei 2018) 

Het is zondag 27 mei, acht uur in de ochtend. We verzamelen bij Breda Aviation in Bosschenhoofd, organisator van deze avontuurlijke tocht naar Polen. Er hebben zich 8 vliegers aangemeld, waarvan slechts 2 eerder met elkaar hebben gevlogen omdat die samen een vliegtuig bezitten.

Na de eerste kennismaking en samen de route, Notams, Metars en Tafs bekeken te hebben, is er voldoende vertrouwen om het flightplan bij Luchtverkeersleiding Nederland in te dienen. Wij vertrekken met drie kisten, een Piper Archer II (PH-LAG), Tecnam P2010 (G-GAEE) en een Czech Sport Aircraft PS-28 (PH-VER). Iets over 9 uur zijn wij los van de grond, bedanken Seppe Radio en schakelen over naar Dutch Mil Info.

De weergoden zijn ons gunstig gezind. Voor de middag wordt onweer voorspeld, maar dan zijn wij het land al uit. Bij Nijmegen steken wij de grens over naar Duitsland en zoeken contact met Langen Information die ons behulpzaam door het Duitse luchtruim loodst. We passeren Münster-Osnabrück en nemen contact op met Bremen Information. Kort daarna naderen wij onze eerste tussenstop, Porta Westfalica (EDVY). De Piper landt als eerste op baan 05, die weliswaar 850 meter lang, maar slechts 15 meter breed is. Daarmee heeft het meer weg van een taxibaan of een uit de kluiten gewassen fietspad, maar dan wel een die is uitgerust met een PAPI.

Eenmaal aan de grond zien wij de Tecnam binnenkomen en de enige leerlinge, die op dat moment vliegt, wordt bij de landing verrast door een overstekend hert. Ze handelt adequaat en zet enkele ogenblikken later de Tecnam behendig aan de grond. Niet lang daarna zien wij ook de Sport Cruiser binnenkomen. Lang blijven wij niet lummelen. Landingsgeld betalen, sanitaire stop en hup, het toestel weer in. 

Wij vervolgen onze weg en sturen strak op koers 090 richting onze volgende tussenstop, zo’n 160 nautical mile verderop, Schönhagen Flugplatz (EDAZ). Eenmaal geland worden niet alleen de toestellen van brandstof voorzien, maar nemen ook wij de tijd voor een voedzame lunch in Tower Restaurant Cockpit. Op het buitenterras met uitzicht over het vliegveld, genieten wij van currywürste en rühreier mit speck und zwiebeln. De prijzen zijn redelijk, zeker omgerekend naar het aantal calorieën. Onder de lunch wordt het tweede flightplan ingediend omdat onze volgende stop zich in Polen bevindt.

Eenmaal terug in de lucht, naderen wij na ongeveer dertig minuten, de Duits-Poolse grens. Wij bedanken Bremen Information en melden ons bij Poznan Information. Nog voordat wij toestemming kunnen vragen voor het kruisen van Zielona Gora CTR, komt de luchtverkeersleiding reeds zelf met het bericht dat wij kunnen doorvliegen. “CTR not active” wordt ons medegedeeld. Dat is nog eens service. Omdat onze eindbestemming in de militaire CTR van Krzesiny ligt, zoeken wij contact met Krzesiny Tower. We krijgen een klaring om via Mike een ‘straight in approach’ in te zetten op runway 06. Rond half vijf zijn wij op de plaats van bestemming, Biernat Airport (EPZE). Later dan verwacht, maar we hadden dan ook de hele tocht flinke tegenwind. Dat was ook goed te merken aan het brandstofverbruik. Biernat is een privaat vliegveld in het dorpje Zerniki Gadki, gelegen op zo’n 15 minuten rijden van de stad Poznan.

Bij aankomst werden wij vriendelijk ontvangen. Om diefstal te voorkomen, werd ons aangeboden om de toestellen geheel kosteloos onder te brengen in een van de hangars. Ons verblijf is gelegen op het terrein van het vliegveld zelf. Na het inchecken in onze kamers, melden wij ons in het leslokaal voor een korte inleiding tot het vliegen met een watervliegtuig. De introductieles wordt gegeven door Peter, een Nederlandse piloot die naast zijn werk als beroepsvlieger, zijn passie voor het watervliegen graag deelt met anderen.

Na de les volgen de eerste splash & go’s op enkele meren in de omgeving. De vluchten worden uitgevoerd met een gloednieuwe Aviat Husky A1C-180. Die avond worden drie vluchten uitgevoerd. Dit levert prachtige plaatjes op van landingen op het water tegen een ondergaande zon.

Onder de vleugels van een imposante Dakota DC3, genieten wij ’s avonds van een overheerlijke BBQ. Er wordt die avond nog lang nagepraat.

De volgende morgen is het al vroeg licht. Na een ontbijt in de Dakota Bar worden de splash & go vluchten hervat. Twee vliegers hebben hun watervlucht de avond ervoor al gehad en besluiten daarom om met de Piper wat lokale vliegveldjes aan te doen want Polen is een waar walhalla voor piloten. Er bevinden zich heel veel veldjes (soms feitelijk weilanden), waar je gratis mag landen en als je dan tijd ‘over’ hebt…
De eerste track was kort, van Zerniki naar Zborowo (EPZB), slechts 10 minuutjes verderop. Wel apart. Het betreft een particulier vliegveldje en je moet vooraf even bellen of je er mag landen. Een vriendelijke Pool gaf daar direct toestemming voor. Op de vraag (in het Duits) welke baanrichting in gebruik was, gaf hij aan dat we dat zelf maar moesten weten.

We vlogen aan over het water en over een fraai huis om vervolgens te landen in een kort gemaaid veld, waarvan we aannamen dat dit het vliegveld was. Inderdaad kwam even later de Pool naar ons toe en wees ons de gebruiksaanwijzing van het hek om het terrein te kunnen verlaten en (via zijn huis) naar het water te lopen. Aldaar konden wij mooie opnamen maken van de splash & go’s.

Vanaf dit veldje vlogen we door naar Przylep (EPZP). Ook weer een naam die onuitsprekelijk is, als je aan Poznan Info je intenties probeert uit te leggen. Gelukkig zijn ze niet zo moeilijk. Met gebruik van de ICAO afkorting en wat Duitse woorden kom je er wel. Op Przylep was zowaar radioverkeer mogelijk, maar veel interesse in je bedoelingen hadden ze niet. Afrekenen is ook hier weer niet nodig, dus na wat oude vliegtuigen in onderhoud bewonderd te hebben, zijn we weer verder gevlogen.

Ditmaal was Strzyzewice (EPLS) aan de beurt. Het lukte niet om iemand op de radio te krijgen, terwijl het best een groot veld was met maar liefst 4 runways. Kennelijk was de radio niet bezet. Afijn, geen reden om niet te landen, maar het gras stond daar wel tot boven je knieën. Gelukkig konden we met onze propeller een mooie baan maaien. Naast het veld stond een normaal tankstation voor auto’s met aan de veldkant een pomp voor vliegtuigen. Lekker efficiënt en bovendien makkelijk omdat er een terrasje is waar eten en drinken te krijgen is.

Tenslotte vlogen we weer terug naar Zerniki.

Met een vermelding SEP(SEA) in het logboek rijker, is het tijd om ons vliegplan in te dienen voor de terugreis. Om twee uur verlaten wij Zerniki en vliegen wij via Oehna (EDBO) en Hildesheim (EDVM) terug naar Seppe (EHSE). Hangend in de lucht blijkt dat je in slechts 2 dagen met elkaar een bijzondere band kunt krijgen. Alsof je al jaren met elkaar vliegt. Zonder afspraken vooraf is het essentieel dat je elkaar positief ondersteunt, zonder belerend te zijn. Dat ging hier vanzelf, waardoor een plezierige sfeer in de cockpit ontstond. Dat was zeer waardevol en vraagt om vervolgtochten!

Om acht uur raken de wielen het asfalt van Seppe. Na de nodige administratieve afhandelingen wordt onder het genot van een biefstuk met frietjes en een biertje, nog wat  nagepraat. Restaurant De Cockpit was gelukkig zo vriendelijk om voor ons het vuur in de keuken opnieuw op te stoken en nog wat langer open te blijven. Iedereen is het erover eens. Het was een prachtige tocht.

Patrick Hondsmerk en John Potteboom